ψευτάκης

και ψευτάκιας, ο, Ν

ψευταράκος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψεύτης + υποκορ. κατάλ. -άκης / -άκιας (πρβλ. κοσμ-άκης, τυχερ-άκιας)].